Dit nieuwsbericht werd toegevoegd op 5 juni 2008.
Burenbemiddeling, om erger te voorkomen
Dat bemiddeling vandaag de dag kan rekenen op heel wat aandacht bleek alvast uit de persbelangstelling naar aanleiding van de studiedag over burenbemiddeling die de Provincie Limburg recent organiseerde.
Ook de dienst rechtshulp van Welzijnsregio wordt geregeld geconfronteerd met burenconflicten, al lijkt het aantal conflicten over de afgelopen jaren eerder constant te blijven.
De achterliggende idee is eenvoudig: waar mensen samenleven ontstaan conflicten – die niet zelden langdurig aanslepen – vaak net naar aanleiding van dat samenleven. Traditioneel komen ruziënde buren die naar een oplossing zoeken dan terecht bij de politie of zelfs de Vrederechter, terwijl deze diensten eigenlijk niet het best geplaatst zijn om naar een duurzame oplossing te zoeken. Om die reden zijn er de afgelopen jaren tal van projecten rond burenbemiddeling op poten gezet in Vlaanderen en Wallonië. Meestal gaat het om autonome diensten die in samenwerking met vrijwilligers ter beschikking staan om mee te zoeken naar oplossingen.
In onze eigen dienst rechtshulp nemen de juristen vaak een bemiddelende rol op in burenconflicten. Wanneer geen akkoord bereikt wordt , vindt in de praktijk toch vaak een doorverwijzing naar de vrederechter plaats. Er is dus ook hier belangstelling voor nieuwe werkwijzen rond bemiddeling.
Bijzondere aandacht ging op de studiedag uit naar het “Project burenbemiddeling” dat in de politiezone Sint-Truiden – Gingelom – Nieuwerkerken nu een goed jaar loopt. Naast een projectcoördinator staan 7 vrijwillige burenbemiddelaars ter beschikking van de inwoners om te bemiddelen in uiteenlopende burenconflicten. Dankzij samenwerkingsverbanden die gesloten werden met ondermeer de politie, het OCMW en het Vredegerecht kwamen 70 conflictsituaties terecht bij de bemiddelaars. Daarvan konden inmiddels (voorlopige) resultaten voorgelegd worden: in 47 dossiers werd een oplossing gevonden, 13 dossiers zijn nog lopende tegenover amper 5 dossiers waarin geen oplossing gevonden werd en nog eens 5 dossiers die afgewezen werden.
Dit praktijkvoorbeeld toont duidelijk aan dat een georganiseerde aanpak, gecombineerd met samenwerkingsverbanden met andere diensten, kan leiden tot oplossingen in een groot aantal burenconflicten. Keerzijde van de medaille is dat bemiddeling vaak een tijdrovende bezigheid is, een langdurige opvolging meestal noodzakelijk is én dat dus de nodige middelen vrijgemaakt moeten worden. Daar staat tegenover dat een goede bemiddelingsdienst ervoor kan zorgen dat andere diensten minder zwaar belast worden en dat er dus langs die zijde ook sprake kan zijn van een kostenbesparing.
In tijden van verzuring zou het zelfs kunnen bijdragen tot een versterkte sociale cohesie tussen mensen die ‘noodgedwongen’ samen moeten leven. De Provincie Limburg heeft alvast beloofd dat er in de toekomst verder geïnvesteerd zal worden in projecten burenbemiddeling, in het bijzonder in opleidingen voor kandidaat-bemiddelaars. Wordt dus – hoogstwaarschijnlijk – vervolgd.
Tim Greven, jurist dienst rechtshulp